Potverdorie, ik had toch niet kunnen bedenken dat om 5.30 wakker schrikken voelt als mega falen! Maar het was toch zo, ik schrok om 5.30 wakker - ietsjes later nog zelfs, en baalde als een stekker! Terwijl, hallo! Ik werd om 5.30 wakker. Uit bed springen zat er niet bepaald in, spierpijn all over! Holy M. Als een oud dametje waggelde ik naar de badkamer, en zag in de spiegel een paar wallen en daarachter mijn gezicht. Ik twijfelde over hardlopen, maar mijn brakke lijfje kon wel wat liefde gebruiken. Ik ben wat rek- en strekoefeningen gaan doen, en na 30 minuten was het 7.15. Nog steeds op tijd, maar het gevoel van onvrede over dat half uurtje zat me nog niet lekker. Maar van al die dagen sporten, en zelfs een mega workout (en niet te vergeten that time of the month) was mijn lijf toch wat vermoeid geraakt. En dan te bedenken dat ik nu klaarzit om een hele nacht door te trekken. Het is nu rond half 11, en we gaan nog wel even door. Ik heb een soepje opstaan, we gaan rond 01.00 een stevige wandeling maken, en weer die verdomde workout morgenvroeg!
Op mijn werk heb ik wel kunnen focussen vandaag, toch een hele prestatie. Er gebeurt zoveel op een dag, ik kan niet uren achter elkaar met een koptelefoon opzitten om door te tikken. Maar alles wat ik wilde doen, is gebeurd. Ik was wel geconcentreerd en bij de les, reageerde pro actief en voor mijn gevoel overzag ik van alles. En waar ik tot deze week vaak dacht; 'ik zie het morgen wel weer', heb ik het juist goed aangepakt en alles op de dag zelf afgerond. Verder ben ik gesprekken aangegaan waar ik al even tegen aan zat te hikken en vond ik het zo fijn dat ik zonder social media en veel ge-app heb gewerkt. En anders dan op internet zitten werkgerelateerd, heb ik het wereldwijde web niet gebruikt tijdens werkuren, daar was ik erg bewust mee bezig. Dat voelde als een bevrijding. Niet dat ik zoveel deed, maar stiekem toch ook wel. Even dit regelen, de tandarts verzetten, kijken naar KLM werelddeals, een schattig filmpje van neefje of nichtje bekijken of gewoon even mijn eigen mail checken in plaats van Van Gogh mail. En wat ik verder de kop in heb gedrukt (hopelijk) is mijn mateloosheid. Eén paasei is geen paasei, één kopje koffie zijn drie koppen koffie en waarom niet ook een gevulde koek na de lunch. Heel gezond geleefd en heel gedisciplineerd. Well done.
Ik heb deze week ook aangegrepen om mijn boodschappen niet meer bij Albert Heijn te doen, maar bij dat schattige groenteboertje, die volgens mij zich een slag in de rondte werkt - en zo vriendelijk is! Veel fruit, veel groenten en alles voor een appel en een ei. Had ik eerder moeten doen. En werkelijk alles was er te krijgen!
Ik voel ineens een beetje slaap! ** Blockt de gedachte aan dat heerlijke grote warme schone bed **.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten