zondag 26 oktober 2014

groene thoughts

Weer lekker thuis in mijn Mokum, waar het zonnetje net zo fijn schijnt als op Bali. Misschien wel fijner; zo'n fijn schraal herfstzonnetje. Wijntjes, biertjes en gin tonics gedronken op de hippe plekken van Amsterdam, waar ik een beetje de kriebels van krijg, al die plekken gemaakt voor jong, hip en urban Amsterdam. Mannen met baarden - heel even, dit was heel sexy, dat is het totaal niet meer, als jullie er allemaal mee gaan lopen! -, hippe meisjes die niet van elkaar te onderscheiden zijn. Ik mis op deze plekken diversiteit. In alle pogingen zo uniek mogelijk te zijn, lijkt hipster Amsterdam zó op elkaar. Rather boring! De een kookt quinoa, de ander drinkt lekkere soja latte - èn denk maar niet dat er nog volkorenbrood is. Spelt it is. Het erge is, ik doe er volop aan mee. Niemand die mij dwong naar die hippe plek aan de waterkant te gaan, ik vind sojamelk ook lekker & spelt brood heb ik ook wel eens gekocht. Zelfs speltcrackers. En qua uiterlijk doe ik ook redelijk mee. Ik sta niet vooraan, maar ik ben zo'n irritante late adaptor. Maar toch, het wringt. Ik weet niet waarom precies, maar ik krijg er de kriebels van dat elke wijk in Amsterdam op elkaar gaat lijken, met overal een Marqt met een Q, een Stach -een fijne buurtsuper - èn onbetaalbaar, sojakoffiebarren op elke straathoek. Alsof iedereen maar buiten de deur koffiedrinkt. In Drenthe in elk geval niet. Zuid is voor geld, oud of nieuw. En mijn Baarsjes voor de fijne mix. En ik wil die fijne mix op straat zien!


Vanochtend las ik een interessant artikel over een groen meisje dat zo af en toe ook moeite heeft met het structureel volhouden van een groen leven. Het is soms zo ingewikkeld om deze levensstijl vol te houden in het dagelijkse leven en bijna bij elke stap moet denken of het wel of niet groen is. Gister las ik dat er in wijn ook varkensvet zit! Ja hallloooo. En ik vind het ook wel lekker om gewoon eens een leuke jas te kopen. Maar als je weet op welke manier fast fashion tot stand komt, dan ben je niet goed bezig als je in de H&M of Zara rondloopt. Maarja, daar zijn die leuke spullen wel lekker goedkoop. Ik merk dat ik af & toe wel eens niet zo groen wil zijn. Ik at van de week bij een vriendin, zij had nog een heerlijke stamppot staan. Die wil ik ook wel eten! Met spek! Heerlijk. Ik mis dat. Maar ja, tegelijkertijd weet ik dat zo'n klein knorretje vaak niet zo'n fijn leven heeft gehad.
Toch twijfel ik wel vaker om wel lekker een vorkje mee te prikken. En ik weeeet dat de vegetarische alternatieven prima zijn, maar er gaat nog steeds niets boven een echt speklapje. Denk ik.


Verder wil ik er ook rekening mee houden dan de eten niet de hele wereld over hoeft, voordat het op mijn bordje ligt. Maar ja, wij staan nu eenmaal niet bekend om ons warme klimaat waar kokosnoten, mango's en avocado's aan de bomen groeien. Moet ik dan alleen van die saaie appels eten? En als ik in de Ekoplaza sta, schrik ik me rot hoe duur het is. Superleuk hoor, dat biologisch eten, maar als ik halverwege de maand niet meer kan pinnen, dan maar wat minder biologisch.
Hetzelfde geldt voor mijn bikramyoga avontuur, ik wil groen en gezond doen, maar dat gaat niet samen in een ruimte die elke dag 40 graden is. Dan blijf ik maar hardlopen. Deze keus was overigens niet zo moeilijk.


Het is wat makkelijk, maar ik denk dat ik mijn steentje ruimschoots bijdraag. Dat vliegticket was natuurlijk alles behalve groen, maar ik heb geen auto, een geen vlees en denk er op allerlei manier aan om de wereld niet te schaden met mijn gedrag. Maar soms vind ik het maar al te moeilijk.




woensdag 15 oktober 2014

Beautiful Bali

Wat een prachtig eiland!! 

Eigenlijk jammer dat het best toeristisch is, 'puur' is het in elk geval niet overal meer. Het is dubbel, toeristen zijn een belangrijke bron van inkomsten, maar tegelijkertijd brengen wij ook zoveel mee dat het echte Bali gevoel laat verdwijnen. Talloze pizza & pastabarren (eerlijk, de Nasi Goreng komt mij inmiddels ook mijn neus uit!), koffie uit het Westen & luxe resorts met luxe broodjes & heerlijke smoothies. De natuur is natuurlijk wel hetzelfde, maar nu ben ik bijvoorbeeld in Ubud, een plaatsje waar Julia Roberts al neerstreek in 'Eten, bidden & beminnen', het is hier echt heel mooi, maar ook een beetje verpest door ons, toeristen. Ik heb veel gezien, maar mijn verwende westerse maag & darmen waren niet bestand tegen al die bacteriën hier. Ik heb ook eens een fles water gedronken, gesealed en al, maar het rook echt muf! Door die opholgeslagen darmen heb ik me knap beroerd gevoeld - gevolg: heimwee. Ik wist niet dat dat zo'n ellendig gevoel kon geven zeg. Ik heb het mezelf behoorlijk lastig gemaakt, ik zat mezelf goed in de weg!! Ik wilde zo graag naar Bali terug (ik was vlakbij Lombok), en ik had een bootticket voor de dag erop geboekt. Toen zag in de verte wat wolken, bij Lombok. Duhhhhh, bergen. Die kant hoefde ik niet op, maar ik moest naar PadangBAI. Ik ging er een dagklus van maken; uitzoeken hoe het weer in Padangbai was. Op mijn telefoon zocht ik Padang op, en daar stond het; werkelijk noodweer. Echt niet overdreven. Het ging flink tekeer in Padang. Ik was een paar dagen eerder op een ander eilandje, waar vanwege hoge golven geen boten op & af mochten; deze dame in paniek! Ik ben alle toeristenbureaus bij langs gelopen om te checken of er boten gingen voor de volgende dag. Iedereen zei me dat het bloedmooi weer zou worden, dus alle boten zouden gaan. Ik dacht, ze begrijpen me gewoon niet. Ik heb toch echt gezien dat het stormde, en niet zo'n beetje ook. 's Avonds bij de (vrij onprettige & aanrakerige) eigenaar van mijn 'cottage' eens gevraagd hoe hij er over dacht. Als het niet zo oliedom zou zijn, had ik er wellicht om kunnen lachen, toen hij me vertelde dat het om Padang ging, Sumatra. Heel ver weg van hier! 

Inmiddels op Bali, morgen vertrek ik naar huis. Daar kijk ik naar uit. 
Ik heb veel plannen gemaakt, daar kom ik gauw op terug! Ook veel boeken gelezen, de recensies houden jullie nog tegoed :). 

dinsdag 7 oktober 2014

Eten, bidden & beminnen

Ik zit in mijn hempje, rokje en versleten flipflops (heee, het is weer but nothing new month!) in een guest house in Ubud, mijn eerste vakantiedag te overdenken. Met een bintang biertje naast me. Beter kan niet. Ik heb een goede vlucht gehad, 7 uur geslapen en een halve film gekeken, maar was ook licht nerveus. Dat kind van 23 naast me dat me zo 'brave' vond, 'reaaaaallllly, travelling all by yourself?', hielp niet per se. En ze noemde ook allemaal dingen op die ik niet had geregeld. Dan duren 17 uren laaaaang! Maar I survived & zit hier best chill te zijn in het midden van Bali, decor van het boek 'eat, Pray, love'. Dat bidden geloof (ha,haa!) ik wel, maar eten komt hier echt heel erg goed & dat beminnen moeten we nog maar even zien. In elk geval geloof ik niet dat ik alleen maar vegetarisch eet, ik heb geloof ik wel een hap kip gehad al. Hoewel hier heel veel vegetarische & zelfs vegan restaurants zijn. De goedkope trip die ik boekte inclusief lunch, daar was de kip meegebakken in de rijst. I'll survive. Op vakantie ga ik er geen ding van maken, ik doe mijn best om het zo goed mogelijk te doen. En in de warungs zijn zoveel mogelijkheden voor veggies, daar lukt het zeker! Ik heb ook niet het idee dat het bio-industrie fabrieken staan, de kippetjes hebben het hier wel wat beter voor elkaar dan in het westen. Morgen ga ik mountainbiken, daar heb ik zin in! 
----
Inmiddels dag 3 alweer, en de mountainbiketrip was heel erg gaaf! Ik heb altijd wel wat bedenkingen bij al die toeristische dingen, maar ik denk ook dat dat niet voor niets toeristisch is. Het is de moeite waard blijkbaar. 
Ik ga vanmiddag naar het strand & blijf daar de komende dagen. Ik vind het eiland wel klein, om echt te reizen, om die reden had ik hier nog wel even kunnen blijven. Vandaag & morgen blijf ik in Sanur - een badplaatsje. Dan zien we donderdag weer verder! Voor nu is een paar dagen op het strand een heerlijk vooruitzicht. En het is een fijn idee dat ik elke dag mensen ontmoet, waar ik even mee optrek. Dat komt ook op de volgende bestemming weer goed! Sommige mensen zijn weer wat gekker dan anderen, sommigen slaan echt door in het reizen, en het reizigersbestaan. Ik ben gewoon op vakantie, en daar kijken ze toch wat op neer, heb ik het idee. 

Ik laat nog van me horen de komende dagen!