zaterdag 20 september 2014

Tradities, delen & geven en die verdomde Amsterdamse horeca

Ik kan gewoon niet geloven dat we nu weer de discussie vieren over zwarte piet - en dat die al in augustus begint. Ik begrijp het overigens volledig en sta er helemaal achter dat we zwarte piet ter discussie stellen. Voor mij was het altijd een leuk feest, maar waar samenlevingen veranderen, veranderen ook de tradities, lijkt me. Als mensen er aanstoot aan nemen, dan lijkt me dat fair enough dat we iets onder de loop nemen. En als je (ik) er dan eens met een vergrootglas naar kijkt, dan is het ook een beetje een awkward traditie. Ik begrijp niet dat anderen daar anders over denken, en dat we nu dus opnieuw dezelfde discussie voeren. Maak ze groen, geel, blauw en roze en geef ze een iets minder slaafs karakter. Ik krijg ook echt jeuk aan alle kanten als Geert & friends hier moties over indienen en zwarte piet claimen. Alleen dit al, maakt toch dat de discussie is afgesloten voor weldenkende mensen?! En zwarte piet.. Die bestaat niet, dus hij zal het allang best vinden.

Afgelopen week was de facebookpagina 'Amsterdam deelt en geeft' op de radio. Het is een Facebookpagina waarop van alles wordt weggegeven, ik had er al eens eerder over geschreven. Het is tegen verspilling van spullen - van schoenen tot potjes en van eten tot tafeltjes, echt van alles komt voorbij. Ik heb al best veel weggegeven en het geeft mij zo'n goed gevoel dat spullen nog weer verder leven. Ik vraag me vaak af waar deze drive vandaan komt, ik denk dat ik ben opgegroeid met het idee dat je niet zomaar van alles kunt weggooien en dat je je geld maar een keer kunt uitgeven. Dat heeft er niet zoveel mee te maken, maar dat heeft mijn omaatje vaak genoeg gezegd. 
Ik draag mijn steentje in elk geval op deze manier bij, en heb al wel wat vrienden aangespoord dit ook op deze manier te doen. Één vriendin was overigens verrast dat ze 0 reacties had op een paar laarzen, niemand wilde ze. Terwijl ze zelfs twijfelde of ze ze wel weg moest doen. Maar het gebrek aan reacties zei genoeg ;). Leuk als dit initiatief in andere plaatsen ook wordt opgepakt! 'Den haag deelt en geeft', 'Assen deelt en geeft' - ik opper maar wat..

Ik woon zelf een beetje in de ghetto van Amsterdam, en vind het hier heerlijk. Het is een fijne mix van van alles en nog wat. De ramadan wordt gevierd, om de hoek wordt een prachtige moskee gebouwd, en tegelijkertijd worden de hipste barretjes geopend, en vinden biologische en ecologische en dynamische initiatieven gretig aftrek. Vaak zijn die barretjes een aanwinst, en bevestigd het personeel niet het beeld van horeca in Amsterdam; arrogant, duur en langzaam. Helaas heb ik in de afgelopen week wel twee keer een onaangename ervaring gehad. Een bak nootjes waarin nog iets overbleef, namelijk een muizenkeutel. Iets anders konden we er niet van maken. 'ja, inderdaad, dat is een muizenkeutel, ja dat heb je in Amsterdam', was de reactie dan ook van het meisje achter de bar. Duhhhh, je zou er ook voor kunnen kiezen je keuken schoon te houden en je bakjes te checken voordat je er 4 euro voor durft te vragen! En gisteravond dronk ik met leuk gezelschap een cocktailtje (ja, dat doet maar ;)) op een rooftopbar, bij mij om de hoek - een nieuw hotel achter een gevaarlijk park, maar gelukkig was ik in goede handen. Ik ben nog nooit zo onwaarschijnlijk onbeleefd geholpen. Ik heb zelfs een klacht ingediend, per mail. Dat is trouwens wel lucratief, want we kregen een cocktailarrangement (oh ohhhh, dat gaat natuurlijk nooit goed) aangeboden. 

Ik vind het vaak moeilijk in de waan van de dag stil te staan bij de dingen waar ik blij van word. Ik hou nu bij wat dat is per dag en ook wat minder leuk was. Dat houdt mij bij de les en ik probeer zo steeds dichter bij mezelf te komen (ok, je mag een teiltje pakken ;)). 
Gister heb ik heerlijk in de keuken uitgepakt, met verse producten - ik werd er zo blij van. Voor mezelf koken vind ik vaak niet zoveel aan, maar als ik niet lekker voor mezelf kook, wie doet dan?! Dus vaker lekker de keuken in. En daarna dus goed schoonmaken. 
Ook ben ik helemaal in de boeken en lees er lustig op los. Zo fijn! De volgende keer kom ik met een paar recensies en aanraders, er zijn een paar boeken die ik jullie niet wil onthouden!

Morgen gaan we met kantoor meerennen met de dam tot damloop, nog even een bordje pasta eten en dan lekker op tijd naar bed! Genoeg getraind, hopelijk zit er een toptijd in!

maandag 15 september 2014

Just another week

Het bijhouden van de blog zit niet -zelfs na een jaar- in mijn systeem. Ik heb genoeg momenten waarover ik iets kan schrijven, maar het komt vaak genoeg niet in me op om het even op te schrijven. Maar nu in de trein naar Drenthe (je haalt het meisje wel uit Drenthe, maar Drenthe niet uit het meisje), genoeg tijd om even bij te schrijven. Vrije dag vandaag, omaatje van de trap gevallen en voordat ik op vakantie ga, even kijken hoe het ermee gaat. De arme. 

Ik ga over een kleine drie weken naar Bali. Het lijkt erop dat iedereen daar wel eens is geweest, behalve moi. Veel tips gekregen, nog niets geboekt en dat schijnt prima te zijn. Gelukkig checkte ik op tijd wat voor visum je moet hebben; mijn paspoort moet ik nog vernieuwen. Echt iets voor mij om daar in de week zelf achter te komen. 

Dit weekend met m'n vriendinnen van de basisschool zelf sushi gemaakt. Was zo lekker en als je me vraagt wat het leukste moment van de week was, is dat toch wel het samen iets nieuws uitproberen in de keuken met m'n oudste vriendinnetjes. Ik moet altijd zo heerlijk lachen met ze. Het komt niet elke dag voor dat ik in een deuk lig en niet meer bijkom van het lachen. 

Verder heb ik het Zwanenmeer gezien, eentje van m'n bucketlist. Afgevinkt. Echt prachtig!! 

Over de training voor de dam tot damloop, ik ben lekker bezig en de paadjes in het Vondelpark hebben geen geheimen meer voor me. Het is ook nog zo'n mooie nazomer, echt genieten is dat! Ik ren nu drie keer per week, echt fijn. 

Ik ben weer bezig met een rondje oude spullen weg te geven en op Marktplaats te verkopen, het lijkt wel of het niet ophoudt, ik raak maar niet af van de spullen die overtollig zijn bij mij. In elk geval een paar laarzen verkocht en oude gympies. Zo zie je maar, een extra zakcentje op Bali is natuurlijk welkom! 
Zeker nu ik mezelf ook heb getrakteerd op een paar fantastisch mooie schoentjes. 

zaterdag 6 september 2014

Vlees & Guru's

Ik heb deze week vlees gegeten! Een vol bord met gehakt. Voor velen zal dat niets geks zijn, maar ik heb al vijf jaar geen hap vlees op. Ik kwam thuis na een rondje sporten in het park, en mijn onderbuuf gaf op de whatsapp aan dat ze genoeg te eten had. Een leuk systeem, waardoor je elkaar wat vaker spreekt dan alleen in het trapgat. Ze stond er alleen geen seconde bij stil dat ik geen vlees eet. Na hap 1 kwam ik er achter dat er vlees door de pasta zat. Ik heb het opgegeten, omdat ik wist dat ze altijd biologisch kookt, en omdat ik me de laatste tijd wel eens afvroeg of ik niet af en toe goed en biologisch vlees wil eten. Het was een goede testcase! Ik vond de smaak heel lekker, en herkende het ook direct. Maar ik wil niet bijdragen aan het eten van vlees, ook niet incidenteel. Ik heb niet mijn vinger in mijn keek gestopt, zo spastisch en principieel ben ik gelukkig niet, maar ik sta nog steeds volledig achter mijn vleesloze leven. Ik denk dat het heel gezond is om af en toe stil te staan bij principes en de manier waarop je in het leven staat. Is dat nog steeds de manier waarop je wilt leven en wilt zijn. In de loop van de tijd kan dat natuurlijk best veranderen. 

Verder heb ik besloten dat het bikramyoga avontuur voor mij weer over is. Ik weet dat een sport waarop mijn spieren gerekt en gestrekt worden heel goed voor mij is (voor iedereen), en dat voor de rust in mijn hoofd en ontspanning het heel fijn is om anderhalf uur met concentratie en oefeningen bezig te zijn. Maar niet in een ruimte van 40 graden, waarbij het zweet van de buurman over mij heen klotst, die zo zwaar aan het in- en uitademen was dat ik totaal uit mijn concentratie raakte. Ik zag ook sterretjes van al die oefeningen, in die hitte. Leek me niet de bedoeling bij een vorm van ontspanning. Ik heb Mr Bikram himself ook nog opgezocht op YouTube, en hij is ook niet mijn guru. Rather narcistic guy! Ik vind het daarbij ook niet goed voor het milieu. Misschien kom ik over anderhalve maand op Bali mijn guru wel tegen. Ik heb het boek 'Eten, bidden en beminnen' weer uit de kast gehaald en ik zie het helemaal zitten! 

Deze week heb ik mijn culturele gemiddelde weer wat opgeschroefd, ik ben naar de toneelvoorstelling 'een pure formaliteit' van Orkater geweest. Een mooie voorstelling, en ik raad iedereen van harte aan om Orkater te volgen en naar hun voorstellingen te gaan. Altijd bijzonder  vanwege de combinatie met muziek. www.orkater.nl