Ik ben nog niet begonnen, vanavond om 22.00 begint het! Ik ben best een beetje gespannen, ik vind het reuze spannend. Dat zit em in kleine dingen, maar ook in grote dingen. Ik vind het best eng om zo vroeg de straat op te gaan om te gaan hardlopen, en zie op tegen dat hele vroege opstaan. Ik ben benieuwd hoe mijn focus is op mijn werk. Zou dat nou heel anders zijn als normaal? Ik heb best een goede arbeidsethos denk ik, en social media gebruik ik niet veel tijdens werktijden. Ik doe wel graag mee aan niet-werkgerelateerde gesprekken, daar zit voor mij ook de pret in van een werkdag. Tegelijkertijd beschrijft onze Noor dat je een beter gevoel krijgt van een werkdag waarin je het optimale hebt gedaan en veel hebt gepresteerd. Daar geloof ik ook in. Ik heb mijn telefoon wel dichtbij me liggen, en ben wel afgeleid als er appjes van vriendinnen voorbij komen, en denk dat mensen mij wel kennen als iemand die snel en vlot reageert. Dat kan dus allemaal wachten tot de avond.
Wat er op mijn to do lijst staat, is veel overbodige spullen weg doen. Ik heb daar vast een voorschot opgenomen, er staat al veel op marktplaats en op de zogenaamde deel en geefsite van Facebook. Ik ben er zo over verbaasd hoeveel spullen een mens kan hebben en dat ik altijd overbodige spullen heb. Je zou toch denken dat het een keer klaar is! Ik heb bijvoorbeeld nu een mooi kookboek van Jamie Oliver verkocht, waar hij met name vleesgerechten klaarmaakt. Daar heb ik toch weinig aan.
Vorige week besprak ik mijn weg te geven/verkopen items met mijn zus. Zij zei dat ik dat leren jasje echt niet weg mag doen, want dat is zo leuk voor later voor nichtje F. Ik begrijp het idee, en word van het idee dat mijn nichtje in mijn leren jasje gaat lopen ook heel vrolijk. Ware het niet dat nichtje F 3 jaar is, bijna 4, en wat mij betreft pas over op z'n minst 12 jaar in een leren jasje gaat lopen. Dus Luc, of die leren jas bij jullie kan komen te hangen.
Gister heb ik een ander voorschot genomen, namelijk: ik heb in mijn slaapkamer een kast gebouwd. Ik woon deze maand alweer drie jaar in dit huisje, en tot gister hingen mijn kleren aan een gammel kledingrek of lagen op een brakke plank. Ik vond dat echt niet nodig blijkbaar, tot vorige week, ik was er totaal klaar mee. Een vriend heeft geholpen, en hij heeft er echt iets moois van gemaakt. De reden dat het gister al gebeurde is a. omdat hij mij wilde helpen en b. dat ik toch niet echt midden in de nacht kan gaan boren. Want ja, 5.00 is voor de meeste mensen gewoon midden in de nacht.
Vandaag komen wat mensen de weg te geven spulletjes ophalen en ga ik nog even wat leuke series kijken. Ik ga straks boodschappen doen, zodat ik komende week niet te veel rondhang in de Albert Heijn. Ik leg mijn kleding vast klaar voor morgenvroeg, en ga voor de hele week kleding strijken.
Het voelt echt alsof ik iets heel speciaals ga doen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten