2016: nieuwe ronde, nieuwe kansen!

2016 is begonnen, en ik zag er naar uit 2015 vaarwel te zeggen. Twee mensen die me dierbaar waren, zijn er niet meer. Van baan gewisseld met de nodige spijt en een zoektocht begonnen naar wat het dan wel moest worden. Nu denk ik het gevonden te hebben. Maar ik blijf ik een twijfelkont.
Een nieuw jaar, met nieuwe kansen. En wat stille -grote- wensen, die ik maar niet ga uitspreken. Dan duurt het vast nog eeuwen als ik alles van de daken ga schreeuwen. Maar wat ik wel wil delen, zijn een paar goede voornemens. Gezond leven, sporten, en vooral voor mezelf koken. En 3 kilo eraf! Die twee laatste dingen, dat zou nog wel eens samen kunnen gaan. Ik leef best gezond, ik sport ook en ik hou van koken, maar niet voor mezelf. Een ciabatta met truffelkaas vind ik voor mezelf een prima avondmaal. En voor je het weet lijkt je buik dan ook op een ciabatta. Dan kun je nog zoveel rondjes door het Vondelpark rennen, die buik is niet te bestrijden. Ik heb de afgelopen jaren heel wat keren een eetplan gevolgd, ik heb zelfs een sapkuur gedaan, maar dit keer voelt het anders! Ik ga vanaf morgen 50 dagen groen koken, van 's ochtends tot 's avonds. Elke week doe ik in 1 keer de boodschappen, dat lijstje krijg je zo (voor 50 euro) aangereikt. En er zit gewoon chocola tussen. 85% procent puur, dat wel. Groen koken betekent heeeeuuuull veel groente en fruit, geen zuivel, geen vis en vlees en geen suiker. Eigenlijk is het dus vegan. Daar is het mij niet om te doen, maar hee: had ik al eens verteld dat het stoppen van vlees eten, vis eten, geen zuivel meer zoo veel beter is voor het milieu. 1 hamburger kost bijvoorbeeld 2000 liter water. Dan ben je toch eigenlijk gek als je die krengen blijft eten. En ook een beetje dom, met je kop in het zand. En ook als je vegan eet, kun je  heerlijke gerechten maken.
In het plan staan geen heerlijke chablis of merlot, maar in het weekend kan er wel een wijntje af. Ik had ook bedacht dat ik 2016 zonder alcohol zou beginnen, maar ik heb op dag 1 al gefaald.
Ik ben benieuwd, en voor mij werkt het altijd stimulerend om zo'n nieuw plan van me af te schrijven, de ontwikkelingen te delen en de valkuilen te benoemen.

Hell Yeah

Zondagochtend 7.00. Ik heb logés en zij liggen te snurken in mijn bed. Ik lig op de bank, zodat ik ze niet stoor als ik er zo vroeg uit wil. Ik had wel een wandelingetje willen maken, maar in plaats daarvan heb ik een beetje nagedacht, wat dingen opgeschreven en het grote sporten van vandaag komt nog, namelijk de halve marathon in den haag. Het sporten hoort voor mij wel bij deze week, het geeft mij zoveel energie. Ik hoop dat ik daaraan kan blijven denken als ik een keer geen zin heb (human after all ;)). Ik ga Erik en zijn Helweek echt missen & weet nu al dat ik aspecten mee ga nemen. Ik ben lang niet overal aan toegekomen en spreek nog steeds geen Spaans. Maar ik ga dat wel doen, de eerste stap is gezet. De tv blijft veel vaker uit, ik blijf zo heerlijk gezond eten en de groenteboer op de hoek gaat mij ook vaker zijn. Privézaken regelen doe ik meer in privétijd & 'why wait?' ga ik veel vaker toepassen. Voel me nu zo fijn, ik raad het iedereen aan! Ik kom nog even terug op een terugblik, na een weekje ofzo. Even laten bezinken allemaal. 

dag 7: lief & positief zijn

Ik wil vandaag lief zijn voor mezelf, en dat resulteerde niet in mega mega vroeg opstaan, maar ietsjes later dan 5.00. Maar nog steeds best veel te vroeg, en we lagen om 8.00 in het zwembad. Ik was even vergeten dat ik zwemmen haat, en ook niet kan. Zo warm, veel mensen in zo'n zwembad die tegen je aantrappen en ik kan ook niet zo goed zwemmen. Geef mij de Fitte Man maar die me af loopt te matten. Na deze ervaring heerlijk ontbeten bij de bagels & beans, en wat boodschappen met mijn zus gedaan. Ik voel me prima, maar net in de spiegel moest ik net even zoeken waar mijn ogen zitten, zo klein zijn ze. Het nut van de nacht overslaan begrijp ik wel, je staat op superscherp! Ik ben heel blij dat ik de Helweek doe, het voelt alsof ik aan het resetten ben en mijn lijf een goeie boost geef. Ik draai me vaak tot het echt niet meer kan om in bed, terwijl de wereld het mooist is als je hem niet met iedereen hoeft te delen. De dag op mijn werk is extra leuk als ik al iets voor mezelf heb gedaan. Mijn werk is veel leuker als er niet een stemmetje zegt dat dat ene grote ding ook nog moet gebeuren. Mijn lijf functioneert het beste met gezond eten in zich als brandstof. Positief denken is gewoon leuker dan negatief denken. Tijd maken voor de klusjes die je moet doen, werkt ook goed. Vandaag is de positieve dag. Ook minder leuke dingen zijn leuker als je er wat vrolijker over denkt. Probeer de voordelen te zien. Vandaag is het een heerlijke fijne pre-lente dag, ik hoef er ook geen moeite voor te doen. Straks komen mijn vriendinnen uit Ruinen gezellig eten & logeren. En dan morgen: de klapper; een halve marathon lopen! 

dag 6: nog steeds erg uit mijn comfortzone

Even rekenen: ik ben inmiddels 36 uur wakker. - 7 minuten hazenslaapje. Dat is wel lang, toch? Het heeft echt met je instelling en mindset te maken. De avond duurde voor mijn gevoel net zo lang als de avonden dat ik om 22.00 ging slapen. Ik heb gisteravond een eter gehad, even hardgelopen, Spaanse woordjes geleerd en om 23.00 was ik wel zo'n beetje klaar met mezelf en tijd te doden, en dat bed begon wel erg te lonken. Gelukkig kwam Sarah mijn kant op, en hebben we het tot 2.00 weten te rekken om de wandeling te maken. We hebben gekletst over het leven, geroddeld (alleen positief) over collega's en muntthee gedronken - want, zo lekker opkikkerend. Om 2.00 zijn de we mijn fijne ghetto ingegaan en richting de Dam gelopen. Weet ik voor de volgende keer: dat duurt een uur. Er lagen half blote meisjes (echt, ze leken 12!) op straat, de bezetting van het Maagdenhuis had dezelfde geur als de kroeg in Groningen en leek meer op een club dan een actie van bevlogen studenten. Maar ik heb me er totaal niet in verdiept, dus dit is een redelijke oppervlakkige observatie. We liepen door richting het altijd bruisende Leidseplein, not, en voelden ons Zombies. Liepen als Zombies (want nog steeds spierpijn) en zagen eruit als Zombies. We begonnen het koud te krijgen, moe te worden (Sarah liep op straat te slapen, vond ik heel knap) en ik moest enorm plassen. Na nog een uur was het 4.00 en thuis. We konden genieten van onze minestrone soep. Een beetje zout konden we wel gebruiken, en wat lekker warms! Ik kreeg het op mijn heupen, want over 2 uur moesten we alweer sporten en ik was nog niet klaar met de plannen die ik had gemaakt. Overigens, de uren gingen sowieso snel, dat viel me reuze mee. Dat neemt niet weg dat we ons wel 100 x afgevraagd of we niet gewoon lekker in bed moesten liggen, want welke oen blijft nou voor de lol op een nacht, zonder dansen, zonder een cocktail in de hand. Wij dus, en we zijn natuurlijk gewoon wakker gebleven. Nouja, wakker: Sarah knikkebolde een beetje en mijn zinnen liepen niet meer en halverwege de zin wist ik al niet meer wat ik wilde zeggen. Ik kreeg ook zo de slappe lach om zo'n domme grap (guess what, made by me) dat ik wel doorhad dat ik een beetje wappie aan het doen was. En ineens, ik wilde zo graag slapen!! Om 5.15 ging ik met mn hoofd op de tafel liggen, zette de wekker voor 7 minuten en die 7 minuten waren de beste uit mijn slapende leven! Wat verrukkelijk. En daarna, weer energie voor 10. Ipv 7 uur, 7 minuten slapen.

Op naar de Fitte Man. Hij was streng, doch rechtvaardig. Onze spieren waren nog niet super hersteld, in combinatie met 7 minuten slaap; hij deed het ietsjes rustiger aan. Maar hij verzekerde ons, je kan beter flink sporten, dan niets doen. Die moeheid eruit lopen. Het bleek waar. Mijn spierpijn is juist ook minder geworden. Heerlijk gedoucht na die tijd, en verrukkelijk ontbeten. Gewoon yoghurt met noten en vruchten, maar alles smaakte als een enorme beloning en dus ook heel erg lekker. Daarna een redelijk productieve werkdag gehad gezien de omstandigheden. Nu kijk ik uit naar een avondje niet zoveel. Ik mag lief zijn voor mezelf. Ik kan toch maximaal één regel lezen, dus morgenochtend gaan we weer verder met de Grote Plannen. Zus komt zo de pan soep leeg eten, en ik lig er om half 10 in! 2 to go! 

dag 5: uit je comfortzone

Potverdorie, ik had toch niet kunnen bedenken dat om 5.30 wakker schrikken voelt als mega falen! Maar het was toch zo, ik schrok om 5.30 wakker - ietsjes later nog zelfs, en baalde als een stekker! Terwijl, hallo! Ik werd om 5.30 wakker. Uit bed springen zat er niet bepaald in, spierpijn all over! Holy M. Als een oud dametje waggelde ik naar de badkamer, en zag in de spiegel een paar wallen en daarachter mijn gezicht. Ik twijfelde over hardlopen, maar mijn brakke lijfje kon wel wat liefde gebruiken. Ik ben wat rek- en strekoefeningen gaan doen, en na 30 minuten was het 7.15. Nog steeds op tijd, maar het gevoel van onvrede over dat half uurtje zat me nog niet lekker. Maar van al die dagen sporten, en zelfs een mega workout (en niet te vergeten that time of the month) was mijn lijf toch wat vermoeid geraakt. En dan te bedenken dat ik nu klaarzit om een hele nacht door te trekken. Het is nu rond half 11, en we gaan nog wel even door. Ik heb een soepje opstaan, we gaan rond 01.00 een stevige wandeling maken, en weer die verdomde workout morgenvroeg!


Op mijn werk heb ik wel kunnen focussen vandaag, toch een hele prestatie. Er gebeurt zoveel op een dag, ik kan niet uren achter elkaar met een koptelefoon opzitten om door te tikken. Maar alles wat ik wilde doen, is gebeurd. Ik was wel geconcentreerd en bij de les, reageerde pro actief en voor mijn gevoel overzag ik van alles. En waar ik tot deze week vaak dacht; 'ik zie het morgen wel weer', heb ik het juist goed aangepakt en alles op de dag zelf afgerond. Verder ben ik gesprekken aangegaan waar ik al even tegen aan zat te hikken en vond ik het zo fijn dat ik zonder social media en veel ge-app heb gewerkt. En anders dan op internet zitten werkgerelateerd, heb ik het wereldwijde web niet gebruikt tijdens werkuren, daar was ik erg bewust mee bezig. Dat voelde als een bevrijding. Niet dat ik zoveel deed, maar stiekem toch ook wel. Even dit regelen, de tandarts verzetten, kijken naar KLM werelddeals, een schattig filmpje van neefje of nichtje bekijken of gewoon even mijn eigen mail checken in plaats van Van Gogh mail. En wat ik verder de kop in heb gedrukt (hopelijk) is mijn mateloosheid. Eén paasei is geen paasei, één kopje koffie zijn drie koppen koffie en waarom niet ook een gevulde koek na de lunch. Heel gezond geleefd en heel gedisciplineerd. Well done.


Ik heb deze week ook aangegrepen om mijn boodschappen niet meer bij Albert Heijn te doen, maar bij dat schattige groenteboertje, die volgens mij zich een slag in de rondte werkt - en zo vriendelijk is! Veel fruit, veel groenten en alles voor een appel en een ei. Had ik eerder moeten doen. En werkelijk alles was er te krijgen!


Ik voel ineens een beetje slaap! ** Blockt de gedachte aan dat heerlijke grote warme schone bed **.

dag 4: timemanagement

Vandaag staat in het teken van timemanagement. Ik denk dat deze dag mij goed gaat afgaan, want ik manage mijn tijd volgens mij best heel prima. Dat idee van 'eat the frog in the morning' vind ik echt een heel goede, want hoe lekker is de dag als die K klus niet meer gedaan hoeft te worden (en hoevaak valt die K klus hartstikke mee!). Maar verder kom ik altijd redelijk goed uit met mijn tijd. Waar ik vooral aan moet denken, is soms wat eerder beginnen, maar dat is eigenlijk het hele idee volgens mij van die kikker. De Noor heeft het in dit hoofdstuk over to do lijstjes, en over veel to do lijstjes schrijven. Per dag, per week, per maand, per jaar. Dat vind ik wat overdreven en ik geloof zelfs dat ik daar niet op zit te wachten. Zèker niet thuis. Ik heb op mijn werk een to do lijst, en die maak ik elke dag. Het is heerlijk als ik aan het eind van de dag lekker kan strepen. Tuurlijk. En ook op de langere termijn weet ik waar ik naar toe werk. Maar ik ga absoluut geen jaarplanning maken voor mijn thuissituatie. Ik wil nog wat vrijheid voelen op 1 januari, en niet onder zelf gecreëerde druk staan. Dat geeft voor mijn idee wat ruimte aan mijn leven en ruimte met name voor creativiteit en spontaniteit. Deze helweek had ik ook niet kunnen bedenken bijvoorbeeld op 1 januari, dit komt op mijn pad, en ik sta er erg voor open. Voor mijn idee meer dan als ik al helemaal vol zit ge to do't. Ik ben de komende weekenden bijvoorbeeld al heel vol met allerlei afspraken en zie de mensen allemaal ook heel graag. Maar door een druk bestaan door de week, vind ik het zo fijn om in het weekend niet ook al volgepropt te zitten. Dus graag minder to do lijstjes por favor!


Over tot de orde van de dag, want ik ben nog zeer gemotiveerd bezig met de helweek. Gister vond ik pittig, een lange dag en heel moe na de lunch. Zeg maar, de afterlunchdip en dan x 36. Ik kwam er achter dat ik gewoon minder zwaar moet eten, gewoon een salade en veel fruit. 's Avonds kwam één van mijn beste vriendinnen eten en ik was me zo bewust van mijn vermoeidheid, dat ik niet helemaal lekker in de avond zat. En om 22.00 leek ik weer wakkerder te worden, dus in slaap vallen ging ook niet zo gemakkelijk. Ik was ook nerveus voor ons eerste bootcamp klasje. Gegeven door een mega sportieve en akelig fitte man. Ik ben ook best fit, maar dit sloeg stiekem wel echt alles. Dus: nerveus. Om 5.00 op, om 5.45 op de fiets. Om 6.00 al hollend naar Vondelpark om sit ups te doen, push ups, intervalletjes, planken, nog meer push ups, en nog veel oefeningen met heel gekke namen zoals lynches, blurp en jumping lynches. Ik zal het wel niet goed spellen. Als ik het maar goed uitvoer. Nou, daar kunnen we ook wel wat vraagtekens bij zetten, maar overall beste mensen, I survived! En om 7.07 fietsten we (had ik al gemeld dat ik deze helweek samen met collega Sarah uitvoer?) al nagenietend naar ons mooie museum, om daar lekker te douchen. En na een welverdiende croissant, zat ik om 8.00 lekker te werken. Heel gefocussed, en met veel plezier. Ik heb wel één ding laten liggen tot morgen, ik wilde gewoon graag naar huis. Erik zal wel niet blij zijn, maar heeeeee - hij komt er toch niet achter.  En ik heb z'n boek gekocht, dus hij zal af en toe wel een beetje gniffelen, stel ik me zo voor. Al die mensen die zo'n helweek doen, bedacht door hem. Het zal hem wel geen windeieren hebben gelegd. Vanavond ben ik aan de slag gegaan met een klus in de badkamer, want tja, waarom wachten en daarna heb ik heerlijk gekookt. Simpel, maar lekker en gezond. Nu ben ik stiekem Spaanse les aan het uitstellen, maar hierna ontkom ik er niet aan.


Nog 2,5 uur vanavond - en morgen weer de wekker om 5.00! Rise & shine. Ik twijfel nog of ik ga yoga'en thuis of hardlopen in het park.

De dag die je wist dat zou komen..

... De focus. Ik merkte aan alles, vooral vanmiddag, dat dat met die focus nog niet zo soepel gaat. Vanochtend heel lekker om 6.00 hardgelopen, en de rest van de ochtend in een super flow gezeten. Dat was heel erg fijn! Ik ging goed, en was lekker aan het werk. Maar na de lunch ben ik ingestort - wat tot vanavond duurde. Ik merk dat mijn lijf echt is ingesteld op 8 uur slaap, en niet om om 5.00 op te staan. Potverdorie! Ik was snel afgeleid, mijn concentratieboog was er totaal niet en alles wat ik wilde doen, is of niet af, of half af. Nu overdrijf ik, maar ik had een pittige middag. Vanavond heeft een vriendin bij me gegeten, en ook bij haar was ik me bewust dat mijn lijf uit zijn (of haar) doen is. Moe, kleine ogen en moest mijn best doen niet tegen haar aan te kruipen. Ik denk maar aan al die vriendinnen met opgebroken nachten, zij moeten het ook maar doen. Ik kom wel redelijk aan mijn to do lijst toe, maar mijn plan voor morgen is om bewuster met de tijd om te gaan, de dag staat dan ook in het teken van 'timemanagement'. We starten weer in het Vondelpark, en morgen staat een bootcampsessie op het programma. Om 6.00. De grap is ook nog eens dat ik dit zelf heb bedacht. Nee hoor, heel fijn. Wat zal ik me daarna goed voelen. Nu huppatee, naar bed! Ganz kaputt!