Ok, ok, ok - ik ben er nu wel achter dat ik geen koopverslaafde consument ben, dat mijn identiteit niet afhangt van al die mooie dingen die te koop zijn en die ik dan aan kan trekken en dat ik niet denk dat ik een leuker mens ben als ik die nieuwe jeans draag. Maar ik mis het wel so once in a while. Zeker nu Isabel pour H&M in de schappen van onze Zweedse vrienden hangt. Ik hartje Isabel Marant en normaal gesproken kan ik het niet betalen; maar deze lijn is prima te doen. Ik heb twee truitjes van haar in mijn kast hangen en she's my favourite. Ik mag alleen echt echt echt niet en zeker vier collega's waren om 10.00u sharp op de website van de H&M om de bestellingen te plaatsen - toch een tikkie jaloers!
Een collega die weet van mijn jaar lang niets nieuws, liep vol trots langs en zei dat ze een vintage rok aan had. Daarna zei ze dat ze zich niet kon voorstellen dat ik nog steeds niets had gekocht, ze zag me elke dag in weer een andere outfit, dacht ze. Dat is toch echt niet zo - de kunst zit in het combineren en in de juiste accessoires! Geleerd van mijn superhippe vriendinnen!
Het fietsprobleem waar ik eerder over schreef, heb ik eindelijk aangepakt: ik heb hem naar de fietsenmaker gebracht! Nu ik in het Vondelpark niet meer rondkijk of ik mijn vlam tegenkom en hij mij niet van ver hoeft te horen aankomen, was het tijd om die rammelbak te laten maken - eindelijk dus. Geen nieuwe fiets dus, maar de oude fiets van mijn moeder gaat weer even een jaartje langer mee. Hij is ook wel dierbaar, opaatje heeft er vorig jaar - vlak voor dat hij kwam te overlijden, een handige bak opgezet - ik wil ook niets anders.
In het nieuwe jaar ga ik met vriendin A in de IJhallen onze troep verkopen - en de troep wordt dan vintage - dat begrijp je. Dus naast zelf niet meer kopen, creatief zijn met spullen, ga ik alles wat ik niet meer gebruik, proberen een nieuw leven te geven. Ik heb er zin in; mijn huis is gedoopt tot opslagplek - dus mocht je nog spullen hebben, ik wil je er van af helpen en het mag hier staan.
Nog even over ervaringen, in plaats van geld uitgeven aan spullen: ik heb mezelf verrijkt door naar de opera te gaan. Oh meine Gutte - wat een ervaring. Alles auf Deutsch, vijf uur lang - pjieeeuwwww - dat was heel bijzonder. Ik denk dat ik genoeg opera heb gehad voor de rest van mijn thirties, op mijn veertigste denk ik er wellicht anders over. Het ging mij nog even boven de pet!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten