dinsdag 25 maart 2014

Dear Mr President

Een week vrij in prachtig, zonnig Amsterdam! De president van Amerika heeft gister een bezoek gebracht aan mijn Mokum; een gek gevoel van trots maakte bezit van mij. Ik ging vol nieuw opgedane energie hardlopen in het Vondelpark, en dagdroomde dat ik hem tegen zou komen. Ik vind het een inspirerende man! Dat is wel grappig, ik ken hem niet eens. Maar hoe energiek, soepel en zelfbewust hij uit die Air Force One kwam, vond ik heel mooi om naar te kijken. 'Hi there Frans, I love your country'. 

Al hardlopend in het park kwam ik het hartverwarmende bord tegen: 'paddentrek, vrijwilligers aan het werk'. Mijn hart brak, wat mooi dat mensen zich hier voor inzetten. 

Deze week moet natuurlijk niet voorbij gaan zonder leuke dingen te doen. Het klinkt zo oppervlakkig, dat 'leuke dingen doen', maar het is zonde om te cocunnen deze week. Dus elke dag iets cultureels is de opdracht. Zondag ben ik naar De Uitkijk geweest, de oudste bioscoop van Amsterdam, met taalmaatje Linda. De film 'blue Jasmine' is echt heel leuk. I love Woody Allen. Gister naar een andere leuke bioscoop geweest, Cinecenter, naar de film 'The Grand Budapest Hotel'. Ook heb ik heerlijk op een terras in het Vondelpark gezeten. Wanneer doe je dat nu op een random maandagmiddag?! En ik ga zo naar buiten, op weg naar het Rijksmuseum. Of zou daar een mega rij zijn, nu Barack Obama daar gister is geweest? Het leek me wel wat, in zijn voetsporen. In fotomuseum Foam is een interessante expositie over vrouwen in de prostitutie in Iran. Ik heb net een reisverslag gelezen over Iran, het heeft mijn interesse. Heel toevallig dus dat deze expositie er is. Dat ga ik ook deze week doen. Met lievelingscollega Frans ga ik morgen naar het Concertgebouw, voor een lunchconcert. Eens per maand gaan we samen naar de lunchconcerten van het Koninklijk Concertgebouw Orkest. Over energie opdoen gesproken! 

Nu dit jaar zo vordert, denk ik minder en minder (hoewel het gewoon Nederlandse woorden zijn, heeft hebben ze these days iets beladens) aan kopen. Het voelt als een bevrijding dat ik de Kalverstraat al maanden niet heb gezien en rustig door de 9 straatjes kan fietsen. Om de verleiding niet actief op te zoeken, ga ik nu eenmaal niet naar binnen. Het is echt een aanrader, zo'n tijd zonder te consumeren. In elk geval zonder consumeren aan spullen. Het is heel lekker voor de portemonnee, het is bevrijdend omdat ik er achter kom dat niet alles draait om de buitenkant en je krijgt er veel voor terug; tijd bijvoorbeeld en mooie inzichten en goeie gesprekken. Die ervaringen zijn onbetaalbaar, daar kan geen mooie trui tegen op! Ik ben me er overigens van bewust dat ik af en toe een beetje tegenstrijdig ben en doe, maar alleen al het proberen bewuster en groener te leven, doet mij echt heel goed!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten