Van de week las ik een artikel van een meisje dat ook een jaar lang niets nieuws heeft gekocht. Zo leuk te lezen dat ik niet de enige ben die een stop op consumeren heeft gezet (althans in die zin dat geld uitgeven aan spullen minder voldoening geeft dan geld uitgeven aan 'ervaringen'). Zij is nu klaar met haar jaar en koopt nu wel weer nieuwe spullen, maar nàdat ze heeft bekeken of iets ook te repareren valt, of tweedehands te krijgen is. Mocht dat niet zo zijn, dan koopt ze iets nieuws. Het is in haar geval dus een way of life geworden - ik hoop dat dat ook bij mij zal zijn. Ik koop nu wel eens wat tweedehands, maar probeer dat wel binnen de perken te houden. En mijn fiets. Het is vreselijk. Ik had echt een nieuwe moeten aanschaffen voordat ik dit jaar aan was gegaan. Hij trapt alleen in de twintigste versnelling. Ik ben nu al een paar dagen naar kantoor gaan wandelen; de zon is gaan schijnen en het scheelt een hoop irritatie ten aanzien van het barrel.
Mannen. Die begrijpen hier dus niets van, kom ik steeds meer en meer achter. Ik bewaar dit verhaal een beetje tot het eind, als aan de rest is gewend (geen vlees, twee vrijwilligersbaantjes en ook niet consumeren - gelukkig heb ik ook een 'rauwer randje' om dit geitenwollensokgehalte te compenseren). Nu heb ik dus als vrijgezel zo af en toe te maken met nieuwe mannen en mannen hebben een voorliefde voor gadgets, merk ik. Dus als er een nieuwe Apple te koop is, dan kopen mannen die. Ik begrijp daar niets van, ik voel me vaak zo bedonderd. Ik heb een laptop en een iPad; die allebei echt heel traag zijn. Daar baal ik als een stekker van, en bijvoorbeeld op de iPad kan geen nieuwe software worden geïnstalleerd, omdat hij te oud is. Hallooooootjes, te oud: ik heb hem drie jaar. Uit principe zou ik weer brieven willen schrijven en met een typemachine gaan werken, maar we worden een beetje gedwongen om wel mee te gaan met al die gadgetflauwekul - zo voel ik het in elk geval. We worden ook zo geconditioneerd door die grote merken. Vandaag probeerde ik vijf minuten op een scherm te drukken om iets geprint te krijgen, bleek het geen 'touchscreen' te zijn (ik werk bij een culturele instelling, daar wordt - gelukkig maar - niet alles direct verwisseld als het niet meer modern is. Ik wil heus graag bij de tijd blijven, maar het moet in balans zijn en ik pas op door merken 'gedwongen' te worden mee te gaan. Tot dusver heb ik mezelf er behoorlijk mee, maar het is dan ook een beetje een principekwestie.
een leuk verhaal; mijn boekenkast is in elkaar gestort. Ik heb echt Heel Veel boeken. Toen de zon zo lekker begon te schijnen, kreeg ik direct zin om mijn huis 'aan kant' te krijgen - lekker soppen en alles moest een andere plek krijgen. Ik had een nieuwe plek voor de kast bedacht, maar lui als ik ben, had ik geen zin om eerst alles er uit te halen, de kast te verplaatsen en de boeken er dan weer in te doen. Dus madame ging schuiven. En de kast hield het niet. Echt een kwartier staan kijken naar de chaos in mijn huis, ik ben even de deur uit gegaan, in de hoop dat het bij terugkomst was opgeruimd, maar nee. Het was niet de meest efficiente manier om er achter te komen dat een huis zonder propvolle boekenkast enorm veel rust geeft. Ik heb alleen nu heel veel tassen met boeken die ik graag een nieuw leven wil geven, dus als mensen nog ideeën hebben?! Bij bookcrossing.com is het de bedoeling dat je ook weer een boek meeneemt, kwam ik al achter, dat slaat de plank net mis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten