Vlees & Guru's

Ik heb deze week vlees gegeten! Een vol bord met gehakt. Voor velen zal dat niets geks zijn, maar ik heb al vijf jaar geen hap vlees op. Ik kwam thuis na een rondje sporten in het park, en mijn onderbuuf gaf op de whatsapp aan dat ze genoeg te eten had. Een leuk systeem, waardoor je elkaar wat vaker spreekt dan alleen in het trapgat. Ze stond er alleen geen seconde bij stil dat ik geen vlees eet. Na hap 1 kwam ik er achter dat er vlees door de pasta zat. Ik heb het opgegeten, omdat ik wist dat ze altijd biologisch kookt, en omdat ik me de laatste tijd wel eens afvroeg of ik niet af en toe goed en biologisch vlees wil eten. Het was een goede testcase! Ik vond de smaak heel lekker, en herkende het ook direct. Maar ik wil niet bijdragen aan het eten van vlees, ook niet incidenteel. Ik heb niet mijn vinger in mijn keek gestopt, zo spastisch en principieel ben ik gelukkig niet, maar ik sta nog steeds volledig achter mijn vleesloze leven. Ik denk dat het heel gezond is om af en toe stil te staan bij principes en de manier waarop je in het leven staat. Is dat nog steeds de manier waarop je wilt leven en wilt zijn. In de loop van de tijd kan dat natuurlijk best veranderen. 

Verder heb ik besloten dat het bikramyoga avontuur voor mij weer over is. Ik weet dat een sport waarop mijn spieren gerekt en gestrekt worden heel goed voor mij is (voor iedereen), en dat voor de rust in mijn hoofd en ontspanning het heel fijn is om anderhalf uur met concentratie en oefeningen bezig te zijn. Maar niet in een ruimte van 40 graden, waarbij het zweet van de buurman over mij heen klotst, die zo zwaar aan het in- en uitademen was dat ik totaal uit mijn concentratie raakte. Ik zag ook sterretjes van al die oefeningen, in die hitte. Leek me niet de bedoeling bij een vorm van ontspanning. Ik heb Mr Bikram himself ook nog opgezocht op YouTube, en hij is ook niet mijn guru. Rather narcistic guy! Ik vind het daarbij ook niet goed voor het milieu. Misschien kom ik over anderhalve maand op Bali mijn guru wel tegen. Ik heb het boek 'Eten, bidden en beminnen' weer uit de kast gehaald en ik zie het helemaal zitten! 

Deze week heb ik mijn culturele gemiddelde weer wat opgeschroefd, ik ben naar de toneelvoorstelling 'een pure formaliteit' van Orkater geweest. Een mooie voorstelling, en ik raad iedereen van harte aan om Orkater te volgen en naar hun voorstellingen te gaan. Altijd bijzonder  vanwege de combinatie met muziek. www.orkater.nl